Schick di drin (Christa Sanders-Neemann)

Wo mennig Jaohr is dat all heer -

mi dücht, as wenn dat güstern weer.

Ik denk so faoken noch doran,

un watmaol kummt mi dat noch an.

Mien Moeder het uns dat woll seggt.

lWat het sä dorbi överleggt?

Sinnig see sä, gor nich Iuut:

"Schick Di d'rin - of scheer Di d'rut!"

Solang man Kind un noch so lütt

wät man haost nich, wat dat bedütt.

Man hört dat woll, un geiht sien Padd,

beleewt ja immer annerswat.

Dat Leben is so bannig stuur,

de "Knecht" sit stüttig up de Luur.

Hä seit de Undögd un sorn Kruut:

"schick Di d'rin - of scheer Di d'rut!"

"Scheer Di d'rut - of schick Di d'rin!"

Mi dücht, so het all'n anner Sinn.

Dat Utscheern kann ik nich verstaohn.

Is dat, wenn än van Huus will gaohn?

Wenn hum de daogelk Wams nich paaßt,

of hum de Haor toe Bargen waaßt?

Mien Raot: Dien Leben het'n Sinn!

Scheer Di nich rutl Nee! Schick Di d'rinl