Uns Tant' Pestor (Christa Sanders Neemann)

0, man kann ,t ja bold nich faoten: sovöl Minschen up dä Straoten; Lötjen gifft dat un ok Grooten,

all, de völ un minn ok prooten,

wat sünd mack un wat sünd lelk, man Tant' Pestor, dat is nich elk!

Minschen gifft dat, groot un stolt, breeken of van Dickdoen bold,

spitze Tung un könnt kien platt,

hör Dünkel, de verbütt hör dat.

"Grooten,, gifft dat mack un jelk,

man Tant, pestor, dat is nich elk.

Herr Pastor - dat gifft sovöl -

in elker Dörp un KarkenspöI.

Domnee kann ja elk studäern,

mußt dat bloot maol utprobeern,

Pestor,n gifft dat, mack un lelk,

man Tant' pestor, dat is nich elk_!

Dokters mut dat ok ja geeven,

will wi g'sund und rüstig lewen.

Hest' Kopseer of ok anner Pien

verschrift hä di dann Aspirin.

Dokters gifft dat, mack uq lelk,

man Tant Pestor, dat is nich elk.

Politik un Wissenschaft

löppt in Sprang un löppt in Draft,

löwen, se sünd äen Gespann,

vergeten, dat ,t ok knallen kann!

Politik, of mack of lelk, man

Tant Pestor, dat is nich elk

Studeern, och, wat is dat dann,

nich mehr as arbeidn mit dien Han!

Dat wat büst, bildst di bloot in,

laot de Dünkel ut dien Sinn.

Studeerten gifft dat mack un lelk,

man Tant Pestor, dat is nich elk.

Tant Pestor kann elk nich word'n,

bruukst mehr dortoe as Tiet un Jaohren,

mußt unheimlich völ wall dorför doen,

Nacht un Dag up posten stoahn.

Bruukst völ Läewde, Moet un Kraft,

uns Tant, Pestor - de het dat schafft.